2 João 1

¹ Dr Älteschte an die üserwählte Herrin un ihri Kinda, de i(ich) leb ha in dr Wohret, un nit älleinig i(ich), sundern au alli, de de d Wohret vuschtande hän,

² um dr Wohret wägä, de in uns(us) bliebt un in uns(us) si wird in alli Ewigkeit:

³ Gnade, Barmherzigkeit, Friede vu Gott, däm Vada (Babbe), un vu Jesus Christus, däm Bue vum Vada (Babbe), soll mit uns(us) si in Wohret un in Liebi!

Läbä in dr Wohret un Liebi

⁴ Ich ha argi freut, daß i(ich) unda dinene Kinda solchi gfunde ha, de in dr Wohret läbä, nohch rem Gebot, des wir vum Vada (Babbe) gregt hän.

⁵ Un etze bitt i(ich) dich, Herrin – i(ich) schrib da kei neies Gebot, sundern des, was ma(mir) gha hän vu Afang a -, daß ma(mir) uns(us) undrenander leb hän.

⁶ Un des isch de Liebi, daß ma(mir) läbä nohch sinem Gebot; des isch des Gebot, we ihr's ghärt hän vu Afang a, daß ihr drin läbä.

⁷ Denn vieli Vufihrer sin in d Welt üsägange, de nit sage, daß Jesus Christus in s Fleisch kumme isch. Des isch dr Vufihrer un dr Antichrist.

⁸ Sähn äich vor, daß sa nit vuliere, was ma(mir) gschaft hän, sundern d ganze Lohn gregä.

⁹ Wer driba nüsgoht un bliebt nit in dr Lehre Chrischti, der het Gott nit; wer in däre Lehre bliebt, der het d Vada (Babbe) un d Bue.

¹⁰ Wenn jemads zue äich kummt un bringt de Lehre nit, so nähmt den nit ins Hus un greßt den au nit.

¹¹ Denn wer nen greßt, der het adeil an sinem bese Werk.

¹² Ich hätt äich viel z schribe, aba i(ich) wot`s nit mit Bref un Tinte mache, sundern i(ich) hoffe, zue äich z kumme un selba mit äich schwätze, dmit unsri Fräid(Freud) ganz groß isch.

¹³ S greße dich d Kinda vu dinere Schweschta, vu dr Üserwählte.