Bíblia ALMNT
2 Tessalonicenses 2
Vor rem Kumme Chrischti
1 Was etze des Kumme unsares Herrn Jesus Chrischtus agoht un unsri Vubindig mit nem, so bitte ma(mir) äich, lebi Breda,
2 daß ihr äich in äirem Sinn (Gmeht) nit so schnell wacklig wäre noh erschrecke len – nit durch ä Wissagig noh durch ä Wort odr ä Bref, der vu uns(us) si soll -, als isch dr Dag vum Herrn scho do.
3 Len äich vu nemads vufihre, in kei Art; denn zvor mueß des Wäggoh vu Gott kumme un dr Mensch dr Bosheit sich zeige (offenbare), dr Bue vum Vuderbe.
4 Er isch dr Fäind(Find, Gegna), der sich hoch hebt iba alles, was Gott odr Gottesdenscht heißt, so daß sa(er) sich in d Tempel Gottes hockt un vorgit, er isch Gott.
5 Erinnere ihr äich nit dra, daß i(ich) äich des gsait ha, als i(ich) noh bi äich war?
6 Un ihr wißt jo, was nen noh ufhaltet, bis sa(er) zeigt (offenbart) wird zue sinere Ziit.
7 Denn s regt sich scho des Gheimnis dr Bosheit; nur mueß der, der`s etzed noh ufhaltet, wägdoe wäre,
8 un dann(dnoh) wird dr Bese zeigt (offenbart) wäre. Sella wird dr Herr Jesus umbringe mit däm Häuch vu sinem Mul (Gosch) un wird nem ä End mache durch sini Erschinig, wenn na(er) kummt.
9 Dr Bese aba wird in dr Macht vum Sadan ufträte mit großa Kraft un vulogene Zeiche un Wunda
10 un mit jegi Vufihrig zue d Ungrechtigkeit bi däne, de vulore wäre, wel sie de Lebi (Liebe) zue d Wohret nit agnumme hän, des sie grettet hät.
11 Drum schickt ne Gott de Macht dr Vufihrig, so daß sie dem Lug glaube,
12 dmit grichtet sin alli, de dr Wohret nit glaube, sundern Luscht hän a d Ungrechtigkeit.
Mahnig zum Feschthebe a dr Lehr
13 Mir aba mehn Gott alliziit fir äich danke, vum Herrn gliebti Breda, daß Gott äich als erschti zue d Seligkeit üsgwählt het, in dr Heiligung durch d Geischt un im Glaube a d Wohret,
14 wozue na(er) äich au bruefe het durch unsa Evangelium, dmit ihr de Herrlichkeit unsares Herrn Jesus Chrischtus gregä.
15 So schtohn etze fescht, lebi Breda, un hebet (halte) äich a de Lehr, in der ihr durch uns(us) undawiese worde sin, s isch durch Wort odr Bref vu uns(us).
16 Er aba, unsa Herr Jesus Chrischtus, un Gott, unsa Vada (Babbe), der uns(us) gliebt (leb ka het) un uns(us) ä ewige Trost ge het un ä gueti Hoffnig durch Gnade,
17 der trescht äiri Herze un schtärkt äich in allem guete Gschäfft un Wort.
