Bíblia ALMNT
Apocalipse 16
1 Un i(ich) ha ghärt ä großi Schtimm üs sem Tempel, de sait zue d siebä Engel: Gehn hi un geße üs de siebä Schale vum Zorn (Wuet) Gottes uf d Erde!
2 Un dr erschte goht hi un gißt sini Schale üs uf d Erde; un s entschtoht ä beses un schlimmes Gschwir an d Mensch, de des Zeiche vum Tier hän un de si Bild abäte.
3 Un dr zweite Engel gißt sini Schale üs ins Meer; un s wird zue Bloet we vu nem Dote, un alli lebändige Wäse im Meer schterbe.
4 Un dr dritte Engel gißt sini Schale üs in d Wassaflüß un in d Wassaquelle; un sie wäre zue Bloet.
5 Un i(ich) ha ghärt d Engel vu d Wassa sage: Grecht bisch dü, der dü bisch un der dü warsch, dü Heiliga, daß dü des Urdeil gsait hesch;
6 denn sie hän des Bloet vu d Heilige un vu d Prophete vuschittet, un Bloet hesch dü nene z trinke ge; sie sin's wert.
7 Un i(ich) ha ghärt d Altar sage: Jo, Herr, allmächtiga Gott, dini Gricht sin wohr un Grecht.
8 Un dr vierte Engel gißt sini Schale üs iba d Sunne; un s wird ihr Macht ge, d Mensch zue vubrenne mit Fiir.
9 Un de Lit wäre vubrennt vu d große Hitz un läschtere d Name Gottes, der Macht het iba de Plage, un bekehre (kehre nit um) sich nit, nem d Ehri z ge.
10 Un dr fünfte Engel gißt sini Schale üs uf d Thron vum Tier; un si Rich wird dunkel, un de Mensch vubisse ihri Zunge vor Schmerz
11 un läschtere Gott im Himmel wägä ihrem Schmerz un wägä ihre Gschwire un bekehre (kehre nit um) sich nit vu ihre Werke.
12 Un dr sechste Engel gißt sini Schale üs uf d große Schtrom Euphrat; un si Wassa trocknet üs, dmit dr Wäg gmacht fir wird d Kenige vum Ufgang vu d Sunne.
13 Un i(ich) sieh üs däm Rache vum Drache un üs däm Rache vum Tier un üs däm Mul (Gosch) vum falsche Prophet dräi dräckigi Geischta kumme, glich we Frösch;
14 s sin Geischta vu Deufel, de doen Zeiche un gehn üs zue d Kenige vu d ganze Welt, sie z vusammle zum Kampf am große Dag Gottes, vum Allmächtige. –
15 Lueg, i(ich) kummt we ä Deb. Selig isch, der do wacht un sini Kleida bwahrt, dmit da(er) nit nackt go mueß un ma sini Nackedei (Blöße) sieht. –
16 Un na(er) versammelte sie a ä Platz, der heißt uf hebräisch Harmagedon.
17 Un dr siebte Engel gißt sini Schale üs in d Luft; un s kummt ä großi Schtimm üs sem Tempel vum Thron, de sait: S isch gschähe!
18 Un gschähe sin Blitze un Schtimme un Dunnda, un s isch bassiert ä großes Erdbebe, we s noh ne gsi isch, sit Mensch uf Erde sin – ä Erdbebe, so groß.
19 Un üs dr große Schtadt wäre dräi Deil, un de Schtädt vu d Heide stirze i. Un Babylon, dr große, an de wird denkt vor Gott, daß ihr ge wäre dr Kelch mit däm Wi vu sinem grimmige Zorn (Wuet).
20 Un alli Insle sin vuschwunde, un d Berg wäre nimi gfunde.
21 Un ä große Hagel we Zentnaschwer flegt vum Himmel uf d Mensche; un de Mensche läschtere Gott wägä nem Hagels; denn de Plag isch arg groß.
