Hebreus 4

Vuheißeni Gottesrueh

¹ So len uns(us) etze mit Angscht druf achte, daß keina vu äich etwa zruckbliebt, solang de Vuheißig noh bschtoht, daß ma(mir) zue sinere Rueh kumme.

² Denn s isch au uns(us) vukindigt we däne. Aba des Wort dr Predigt het däne nit ghulfe, wel sie nit glaubt hän, als sie`s ghärt hän .

³ Denn mir, de ma(mir) glaube, gehn ri in de Rueh, we na(er) gsait het (Psalm 95,11): "Ich ha gschwore in minem Zorn (Wuet): Sie solle nit zue minere Rueh kumme." Etze ware jo de Werke vu Afang d Welt parat;

⁴ denn so het da(er) bi eina andere Schtell gsait vum siebte Dag (1. Moses 2,2): "Un Gott rueht üs am siebte Dag vu alla sinere Arbet."

⁵ Doch bi der Schtell nomol: "Sie solle nit zue minere Rueh kumme."

⁶ Do`s etze bschtoh bliebt, daß ä baar z Rueh kumme solle, un de, däne s zerscht vukindigt isch, nit dohi kumme sin wägäm Unghorsam,

⁷ bschtimmt da(er) abamols ä Dag, ä "Hiit", un sait nohch so langa Ziit durch David, we ebe gsait: "Hiit, wenn ihr sini Schtimm härä den, so vuschtocke äiri Herze nit."

⁸ Denn wenn Josua sie zue d Rueh gfihrt hät, wird Gott nit dnohch vu nem andere Dag gschwätzt ha.

⁹ S isch eso noh ä Rueh do fir des Volk Gottes.

¹⁰ Denn wer zue Gottes Rueh kumme isch, der rueht au vu sinere Arbet so we Gott vu sinere.

¹¹ So len uns(us) etze bmeht si, zue dr Rueh z kumme, dmit nit jemads z Fall kummt durch des gliche Bes si.

¹² Denn des Wort Gottes isch lebändig un schtark un schärfa als jedes zweischniedige Schwert, un dringt durch, bis ses schiedet Seele un Geischt, au Mark un Bein, un isch ä Richta vum denke un Sinne vu d Herze.

¹³ Un kei Gschepf isch vor nem vuborge, sundern s isch alles bloß un ufdeckt vor d Auge Gottes, däm ma(mir) Antwort ge mese.

Chrischtus dr echte(wahre) Hohenpriester

¹⁴ Wel ma(mir) den eine große Hohenpriester hän, Jesus, d Bue Gottes, der de Himmel durchlofe het, so len uns(us) feschthebä a däm Bekenntnis.

¹⁵ Denn ma(mir) hän nit ä Hohenpriester, der nit mitliede kennt mit unsera Schwachheit, sundern der vusuecht worde isch in allem we ma(mir) selba, doch ohni Sinde.

¹⁶ Drum len uns(us) higoh mit Zuevasicht zum Thron dr Gnade, dmit ma(mir) Barmherzigkeit grege un Gnade finde zue d Ziit, wenn ma(mir) Hilfe nedig hän.