Bíblia ALMNT
Judas 1
1 Judas, ä Knecht Jesus Chrischti un Brueda vum Jakobus, a de Bruefene, de gliebt sin in Gott, däm Vada (Babbe), un bwahrt fir Jesus Chrischtus:
2 Gott gib äich viel Barmherzigkeit un Friede un Lebi (Liebe)!
Gottes Gricht iba de Irrlehra
(vgl. 2. Petr 2)
3 Ihr Liebi, nohchdem i(ich) gwißlig vorka ha, äich z schriebe vu unsa alla Heil, halt ich's fir nedig, äich in minem Brief z vumahne, daß ihr fir d Glaube kämpft, der ein fir allimol d Heilige ibaliefert isch.
4 Denn s hän sich ä baar Mensche igschliche, iba de scho längscht des Urdeil gschriebe isch; Gottlose sin sie, mißbruche d Gnade unsares Gottes fir ihri Uswiichs un vuliigne unsa älleinige Herrscha un Herrn Jesus Chrischtus.
5 Ich will äich aba erinnere, obwohl ihr des alles scho wißt, daß dr Herr, nohchdem ma(er) däm Volk däm ma(er) ä Mol üs Ägypte ghulfe het, s andere Mol de umbrocht het, de nit glaube.
6 Au d Engel, de ihr himmlischä Rang nit bwahrt hä, sundern ihr Hus vuloße hän, het da(er) fir s Gricht am große Dag vuwahrt mit ewige Bande (Seila Schnurr) im Dunkle.
7 So sin au Sodom un Gomorra un de umliegende Schtädt, de glich we de Unzucht triebe hän un anderem Fleisch nohchgange sin, zum Baischpiel bschtimmt indäm sie liede Pein im ewige Fiir.
8 Ebeso sin au de Träuma, de ihr Fleisch dreckig mache, jedi Herrschaft vuachte un d himmlischi Mächte läschtere.
9 Als aba Michael, dr Erzengel, mit däm Deufel gschtritte het un mit nem feilschte um d Leiche vum Moses, wagt er nit, iba nen ä Vudammungsurteil z fälle, sundern sait: Dr Herr schtrof di!
10 De aba läschtere alles, wovu sie nigs vuschtehn; was sie aba vu Natur üs kenne we d Tiere, dra vuderbe sie.
11 Weh dene! Denn sie gehn d Wäg Kains un flege in d Irrtum vum Bileam um s Gwinne un kumme um in däm Ufruehr Korachs.
12 Sie sin Schandflecke bi äire Liebe (Lebi)smahl, prasse ohni Scheu, weide sich selbscht; sie sin Wolke ohni Wassa, vum Wind beutelt, kahli, unfruchtbari (saftlosi) Baim, zweimol abgschtorbe (vutrocknet) un üsgwurzlet,
13 wildi Wellä vum Meer, de ihri eigene Schand üsschumet, vuiirti Schterne; dere Los isch d dunkelsti Nacht in Ewigkeit.
14 S het aba au vu däne gwiessagt (vorusgsait) Henoch, dr siebte vu Adam a, un gsait: Lueg, dr Herr kummt mit sinene viele dusig Heilige,
15 Gricht z halte iba alli un z schtrofe alli Mensche fir alli Sache vu ihrem gottlose Wandel, mit däne sie gottlos gsi sin, un fir all des Fräche, des de gottlose Sinda gege nen gsait hän.
16 De murre un motze mit ihrem Los; sie läbä nohch ihra Luscht, un ihr Mul (Gosch) schwätzt stolzi Wort, un wägä ihrem Vorteil wägä schmeichle (schleime) sie um d Lit.
17 Ihr aba, mini Liebi, denke an de Wort, de zvor gsait sin vu d Aposchtel unsares Herrn Jesus Chrischtus,
18 als sie äich sage, daß zue dr letschte Ziit Spötter si wäre, de nohch ihra eigene gottlose Luscht läbä.
19 De sin s, de Zwietracht bringe, niedrig Gsinnte, de d Geischt nit hän.
20 Ihr aba, mini Liebi, bäut äich uf uf äirem allaheiligschte Glaube, un bäte im heilige Geischt,
21 un bwahret äich in dr Lebi (Liebe) Gottes, un wartet uf d Barmherzigkeit unsares Herrn Jesus Chrischtus zum ewige Läbä.
22 Un erbarmt äich dera, de zwiefle;
23 anderi rißt üs däm Fiir un rettet sie; andere erbarmt äich in Angscht un haßt au des Gwand (Häß), des flecke het vum Fleisch.
24 Dem aba, der äich vor rem Schtrauchle hete ka un äich untadelig schtelle ka vor d Gsicht(Visasch) vu sinere Herrlichkeit mit Fräid(Freud),
25 däm alleinige Gott, unsam Heiland, isch durch Jesus Chrischtus, unserem Herrn, Ehri un Majeschtät un Gwalt un Macht vor alli Ziit, etzed un in alli Ewigkeit! Amen.
