Bíblia ALMNT
Marcos 11
Jesu zeht in Jerusalem i
Mt 21,1-11; Lk 19,29-40; Joh 12,12-19)
1 Un als sie in d Nächi vu Jerusalem kumme sin, nohch Betfage un Betanien an d Elberg, schickt da zwei vu sinene Jinger
2 un sait zue nene: Gehn ane in s Dorf (Kaff), des vor äich liit. Un soweh na inekumme, werde na ä jungä Esel abunde find, uf däm noh ne ä Mensch gsässä het; binde nen los un fihre nen her!
3 Un wenn jemads zue äich sage doet: Wurum d na des?, dann(dnoh) sage: Dr Herr bedarfs, un na schickts s gli wieda her.
4 Un sie gen ane un find s Esili abunde an nere Dire druße am Wäg un hän`s los bunde.
5 Un ä baar, de dert gschtande sin, sage zue nene: Was mache ihr do, daß sa des Esili losbinde?
6 Sie sage aba zue nene, we nene Jesus gsait het, un de len's zue.
7 Un sie hän`s Esili zö nem gfihrt un lege ihri Kleida druf, un na het sich druf gsetzt.
8 Un vieli lege ihri Kleida uf d Wäg, anderi aba greni Zwiigli, de sie uf fem Acka abghaue hän.
9 Un de de vorusgange un de nochgfolgt sin, brelle: Hosianna! Globt isch, der do kummt im Name vum Herr!
10 Globt isch s Rich vu unsrem Vada (Babbe) David, des do kummt! Hosianna in dr Hächi!
11 Un Jesus goht ine nohch Jerusalem in d Tempel, un na bschaut ringsum ällei, un schbot am Obend goht da üsä nohch Betanien mit sinene zwöelf.
Dr vudörrte Figebaum. D Tempel wird Süfa gmacht.
Mt 21,12-22; Lk 19,45-48; Joh 2,13-16)
12 Un am nägschte Dag, als sie vu Betanien weggange sin, isch scha hungrig gsi.
13 Un na sieht ä Figebaum vu wiedem, der Blätta gha het; do goht da ane, ob ba ebis druf fänd. Un als sa zue nem kumme isch, findet da nigs als Blätta; denn s war noh nit Ziit fir Fige.
14 Do fangt Jesus a un sait zue nem: Ab etze ißt nemads me ä Frucht vu dir fir imma (in Ewigkeit)! Un sini Jinger härä des.
15 Un sie kumme nohch Jerusalem. Un Jesus goht in d Tempel un fangt a, de Vukäufer un Käufa üsä ztribe im Tempel; un d Disch vu d Geldwechsla un d Schtänd vu d Dubehändla wirft da um
16 un losch nit zue, daß jemad ebis durch d Tempel trait.
17 Un na lehrt un sait zue nene: schtoht nit gschriebe (Jesaja 56,7): "Mi Hus soll ä Bäthus heiße fir alli Velka"? Ihr aba hän ä Raibahehli drüs gmacht.
18 Un s kummt vor d Hoheprieschter un Schriftglehrte, un sie hän ibalegt, we sie nen umbringe. Sie firchtete sich nämlich vor rem; denn alli Lit vuwundrete sich iba sini Lehr.
19 Z Obe sin sie wieda üsä gange vor d Schtadt.
20 Un als sie am Morge a d Figebaum vorbigange sin, sähn sie, daß sa vudorrt war bis zue d Wurzle.
21 Un Petrus denkt dra un sait zue nem: Rabbi, lueg, dr Figebaum, der dü vuflöcht hesch, isch vudorrt.
22 Un Jesus git zantwort un sait zue nene: Ha Glaube an Gott!
23 Gwiß, i(ich) sag äich: Wer zue däm Berg sage dät: Heb dich un wirf dich ins Meer! un zwiflet nit in sinem Herz, sundern glaubt, daß ses gschehe dät, was sa sait, so wird's sem gschehe.
24 Drum sag i(ich) äich: Alles, was sa bitte d in äirem Gebät, glaubes nur, daß sa's gregä, so wird's äich zteilwerde.
25 Un wenn na schtehn un bäte, so vugen änanda, wenn na ebis gege jemaden hän, dmit auch aier Vada (Babbe) im Himmel äich vugiit äiri Sinde. (vgl. Mt 6,15).
26
D Frog nohch Jesu Vollmacht
Mt 21,23-27; Lk 20,1-8)
27 Un sie kumme wieda nohch Jerusalem. Un als sa im Tempel rumgange isch, kumme zue nem d Hoheprieschter un Schriftgelehrte un Älteschte
28 un frogte nen: Üs welcha Vollmacht doesch dü des? odr wer het dir de Vollmacht geh, daß dü des doesch?
29 Jesus aba sait zue nene: Ich will äich au ä Sach froge; sage ma(mir), so will i(ich) äich sage, üs welcha Vollmacht i(ich) des doe.
30 D Daufi vum Johanes – war sie vum Himmel odr vu d Mensche? Sage`s ma(mir)!
31 Un sie bedenke bi sich selbscht un sage: Sage ma(mir), sie war vum Himmel, so wird da sage: Wurum hän ihr rem dann(dnoh) nit glaubt?
32 Odr soll ma(mir) sage, sie war vu d Mensche? – do hän sie sich gfirchtet vor d Lit. Denn sie halte alli Johanes wirklich fir ä Prophet.
33 Un sie antwortete un sage zue Jesus: Mir wissen's nit. Un Jesus sait zue nene: So sag i(ich) äich au nit, üs welcha Vollmacht i(ich) des doe.
