Mateus 12

S Ähreraufe am Sabbat

(Mk 2,23-28; Lk 6,1-5)

¹ Zue der Ziit goht Jesus durch ä Kornfeld am Sabbat; un sini Jinger ware hungrig un fange a, Ähre abzrieße un z ässä.

² Als des d Pharisäer sähn, sage sie zue nem: lueg (gib obacht), dini Jinger den, was am Sabbat nit recht isch.

³ Er aba het gsait zue nene: Hän ihr nit gläse, was David doe het, als sa un de bi nem ware hunga ka hän?

⁴ we na(er) in des Zelt (Gotteshus) goht un ißt de Schaubrot, de doch nit er noh de bi nem ware, ässä dürfe, sundern ällei d Prieschta (Pfarra)?

⁵ Odr hän ihr nit gläse im Gsetz, we d Prieschta (Pfarra) am Sabbat im Tempel d Sabbat breche un sin doch ohni Schuld?

⁶ Ich sag äich aba: Do isch Größeres als dr Tempel.

⁷ Wenn ihr aba wüßtet, was des heißt (Hosea 6,6): "Ich ha Wohlgfalle an Barmherzigkeit un nit am Opfa", dann(dnoh) hätte ihr de Unschuldige nit vudammt.

⁸ Dr Menschebue isch d Herr iba d Sabbat.

D Heilig vumä Ma am Sabbat

(Mk 3,1-6; Lk 6,6-11)

⁹ Un na(er) goht vu dert witer un kummt in ihri Synagoge(Gotteshus).

¹⁰ Un lueg (gib obacht), do war ä Mensch, der het ä vudorrti Hand. Un sie froge nen un hän gsait: Isch's recht, am Sabbat z heile?, dmit sie nen vuklage kennte.

¹¹ Aba na(er) het gsait zue nene: Wer isch unda äich, der si einziges Schof, wenn`s nem am Sabbat in ä Gruebe flegt, nit packt un nem rushilft?

¹² Weviel me isch drno ä Mensch als ä Schof! Drum darf ma am Sabbat Guetes doe.

¹³ Do het da(er) gsait zue däm Mensch: Schtreck di Hand üs! Un na(er) schtreckt sie üs; un sie isch nem wieda gsund wore we di anda.

¹⁴ Do gehn d Pharisäer üsä un halte Rot iba nen, we sie nen umbringe.

Dr Gottesknecht

(Mk 3,7-12; Lk 6,17-19)

¹⁵ Aba als Jesus des erfahrt(gwahr nimmt), vuschwindet da(er) vu dert. Un ä großi Schar Lit goht mit nem, un na(er) heilt sie alli

¹⁶ un bfielt däne, daß sie nen nit bekannt mache solle,

¹⁷ dmit itreffe doet, was gsait isch durch d Prophet Jesaja, der do sait (Jesaja 42,1-4): "

¹⁸ lueg (gib obacht), des isch mi Knecht, den i(ich) üsgwählt ha, un mi Gliebte, an däm mi Seele Wohlgfalle het; i(ich) will mi Geischt uf nen lege, un na(er) soll d Heide s Recht vuzele.

¹⁹ Er wird nit schtriete noh brelle, un ma wird sini Schtimm nit härä uf d Gasse;

²⁰ s knickte Rohr wird da(er) nit vubreche, un d glimmenden Docht wird da(er) nit uslesche, bis sa(er) s Recht nusfihrt zum Sieg;

²¹ un d Heide wäre uf si Name hoffe."

Jesu Macht iba di bese Geischta

(Mk 3,22-27; Lk 11,14-23)

²² Do isch ä Besessene zue Jesus brocht wore, der war blind un schtumm; un na(er) heilt nen, so daß d Schtumme schwätzt un wida gsäh het.

²³ Un alli Lit schtaune un hän gfrogt: Isch der nit David`s Bue?

²⁴ Aba als d Pharisäer des ghärt hän, sage sie: Er tribt di bese Geischta nit andascht üs als durch Beelzebul, ihr Obaschte.

²⁵ Jesus erkennt aba ihr denke un het gsait zue nene: Jedes Rich, des mit sich selbscht ueis isch, wird vuwüschtet; un jedi Schtadt odr jedes Hus, des mit sich selbscht ueis isch, ka nit bschtoh.

²⁶ Wenn drno dr Sadan d Sadan ustreibt, so mueß sa(er) mit sich selbscht ueis si; we ka dann(dnoh) si Rich bschtoh?

²⁷ Wenn i(ich) aba di bese Geischta durch Beelzebul üstrib, durch wen tribä äiri Buebä sie üs? Drum wäre sie äiri Richta si.

²⁸ Wenn i(ich) aba di bese Geischta durch d Geischt Gottes üstrib, so isch jo s Rich Gottes zue äich kumme.

²⁹ Odr we ka jemads in`s Hus vumä Starke indringe un nem sini Sache schtähle, wenn na(er) nit zvor d Starke fesselt? Erst dann(dnoh) ka er si Hus üsraube.

³⁰ Wer nit mit ma(mir) isch, der isch gege mich; un wer nit mit ma(mir) sammlet, der vuschtreit.

D Sinde gege d heilige Geischt

(Mk 3,28-30; Lk 12,10; 6,43-45)

³¹ Drum sag i(ich) äich: Alli Sinde un Läschterige wird d Mensche vuge; aba s Läschtere gege d Geischt wird nit vuge.

³² Un wer ebis schwätzt gege d Menschebue, däm wird`s vuge; aba wer ebis schwätzt gege d heilige Geischt, däm wird's nit vuge, nit in der noh in sella Welt.

Vum Baum un sinene Fricht

³³ Nähme a, ä Baum isch guet, so wird au sini Frucht guet si; odr nähmä a, ä Baum isch ful, so wird au sini Frucht ful si. Denn an dr Frucht kennet da d Baum.

³⁴ Ihr Schlangebruet, we kennt ihr Guetes schwätze, de ihr bes sin? Mit was des Herz voll isch, vum däm lauft d Gosch iba.

³⁵ Ä guete Mensch holt Guetes viiri üs däm guete Schatz vu sinem Herz; un ä bese Mensch holt Beses viiri üs sinem bese Schatz.

³⁶ Ich sag äich aba, daß d Mensche Antwort ge mehn am Dag vum Gricht iba jedes nigsnutzige Wort, des sie gsait hän.

³⁷ Üs dinem Wort wirsch dü grecht bfunde wäre, un üs dinem Wort wirsch dü vudammt wäre.

D Pharisäer

(Mk 8,11.12; Lk 11,29-32)

³⁸ Do fange ä baar vu d Schriftglehrti un Pharisäer a un sage zue nem: Meischta, ma(mir) wen gern ä Zeiche vu dir säh.

³⁹ Un na(er) git zantwort un het zue nene gsait: Ä beses un abtrinniges Gschlecht fordert ä Zeiche, aba s wird nem kei Zeiche ge wäre, s isch denn des Zeiche vum Prophet Jona.

⁴⁰ Denn we Jona dräi Däg un dräi Nächte im Ranze vum Fisches war, so wird dr Menschebue dräi Däg un dräi Nächte im Schoß dr Erde si.

⁴¹ De Lit vu Ninive wäre ufträte bim Jingschte Gricht mit däm Gschlecht un wäre`s vudamme; denn sie hän Buße doe nohch dr Predigt vum Jona. Un lueg (gib obacht), do isch me als Jona.

⁴² D Kenigin vum Süde wird ufträte bim Jingschte Gricht mit däm Gschlecht un wird`s vudamme; denn sie kummt vum End dr Erde, um Salomos Wisheit z härä. Un lueg (gib obacht), do isch me als Salomo.

D Ruckkehr vum bese Geischt

(Lk 11,24-26)

⁴³ Wenn dr dräckige(bese) Geischt vu nem Mensche üsgfahre isch, so durchschtrieft da(er) dürri Schtätt, suecht Rueh un findet sie nit.

⁴⁴ Dann(Dnoh) sait da(er): Ich will wieda zruckgo in mi Hus, üs däm i(ich) furtgange bi. Un wenn na(er) kummt, so findet er's leer, gwischt un gschmückt.

⁴⁵ Dann(Dnoh) goht da(er) hi un nimmt mit sich siebä andari Geischta, de besa sin als sa(er) selbscht; un wenn sie inekumme, huse sie drin; un s wird mit däm Mensch dnoh ärga, als ses dvor war. So wird's au däm bese Gschlecht ergoh.

Jesus wahri Vuwandti

(Mk 3,31-35; Lk 8,19-21)

⁴⁶ Als sa(er) noh zue d Lit schwätzt, lueg (gib obacht), do sin sini Muetter un sini Breda druße gschtande, de wen mit nem schwätze.

⁴⁷ Do het eina zue nem gsait: lueg (gib obacht), di Muetter un dini Breda schtehn druße un wen mit dir schwätze.

⁴⁸ Er git zantwort aba un het gsait zue däm, der`s nem agsait het: Wer isch mini Muetter, un wer sin mini Breda?

⁴⁹ Un na(er) schtreckt d Hand üs iba sini Jinger un het gsait: lueg (gib obacht) do, des isch mi Muetter, un des sin mi Breda!

⁵⁰ Denn wer d Wille doet vu minem Vada (Babbe) im Himmel, der isch ma(mir) Brueda un Schweschta un Muetter.