Mateus 14

Des End vu Johannes

(Mk 6,14-29; Lk 3,19.20; 9,7-9)

¹ Zue der Ziit kummt d Kunde vu Jesus vor d Landesfirscht Herodes.

² Un na(er) het gsait zue sinene Lit: Des isch Johannes dr Däufer; er isch vu d Dote ufgschtande, drum doet da(er) solchi Tade.

³ Denn Herodes het Johannes packt, gfesselt un in`s Gfängnis (Loch) gworfe wägä dr Herodias, des Wieb vu sinem Brueda Philippus.

⁴ Denn Johannes het zue nem gsait: S isch nit recht, daß dü sie hesch.

⁵ Un na(er) hät nen gern umbrocht, firchtet sich aba vor rem Volk; denn sie hän nen fir ä Prophet ghalte.

⁶ Als aba Herodes si Geburtstag gfiirt het, do tanzt d Dochta vu d Herodias vor nene. Des het däm Herodes guet gfalle.

⁷ Dert het da(er) ihr mit nem Eid vuschproche, er wott ihr ge, was sie fordare doet.

⁸ Un we sie zvor vu ihra Muetter agschtiftet war, het sie gsait: Gib ma(mir) do uf einare Schale d Schädel vum Johannes däm Däufa!

⁹ Un dr Kenig isch trurig gsi; doch wägä däm Eid un dänä, de mit nem z Disch hockt sin, bpfiehlt er, ihr`s z ge,

¹⁰ un schickt hi un hän Johannes im Gfängnis (Loch) köpft.

¹¹ Un si Schädel isch ritrage wore uf einare Schale un däm Maidle ge worde; un sie bringts ihra Muetter.

¹² Do kumme sini Jinger un nähmä si Leiche un beerdige nen; un sie kumme un vuzehle des Jesus.

Fünfdusig Ässä

(Mk 6,31-44; Lk 9,10-17; Joh 6,1-13)

¹³ Als des Jesus ghärt het, fahrt er vu dert wäg in nem Boot an ä insami Gegend ällei. Un als d Lit des ghärt hän, gehn sie zue nem z Foeß üs d Schtädt.

¹⁴ Un Jesus schtiegt üs un als sa sie gsäh het de großi Schar Lit; do jammerts nen, un er heilt ihri Kranke.

¹⁵ Am Obend aba gehn sini Jinger zue nem un hän gsait: De Gegend isch öd, un d Nacht bricht ri; loß d Lit go, dmit sie in de Derfa (Käffa) go kenne un sich z ässä kaufe.

¹⁶ Aba Jesus het zue nene gsait: S isch nit nedig, daß sie fortgehn; gen ihr ne z ässä.

¹⁷ Sie sage zue nem: Mir hän doch nigs als fünf Brot un zwei Fisch.

¹⁸ Un na(er) het gsait: Hole sie ma(mir) her!

¹⁹ Un na(er) losst de Lit sich uf`s Gras sitze un nimmt de fünf Brot un de zwei Fisch, luegt ufe zum Himmel, dankt un bricht's un git de Brot d Jinger, un de Jinger gän sie d Lit.

²⁰ Un sie ässä alli un wäre satt un sammle uf, was an Brocke ibrigbliebt, zwöelf Kerb voll.

²¹ De aba gässä hän, ware etwa fünfdusig Ma, ohni Wieba un Kinda.

Jesus un dr sinkende Petrus uf fem See

(Mk 6,45-56; Joh 6,15-21)

²² Un drno trieb Jesus sini Jinger, in`s Boot z schtiege un vor nem nibazfahre, bis sa(er) de Lit go lo het.

²³ Un als sa(er) des Volk het go losse, schtiegt da(er) ällei uf ä Berg, um z bäte. Un am Obend war er dert ällei.

²⁴ Un des Boot war scho wit vum Land wäg un kummt in Not durch d Wellä; denn dr Wind schtod ne entgegä.

²⁵ Aba in dr vierte Nachtwache kummt Jesus zue nene un goht uf fem See.

²⁶ Un als nen d Jinger sähn uf fem See go, vuschrekä sie un refe: S isch ä Gschpenscht! un brellä vor Angscht.

²⁷ Aba gli druf schwätzt Jesus mit ne un het gsait: Sin getroscht, i(ich) bi's; firchte äich nit!

²⁸ Petrus aba git zantwort un het gsait: Herr, bisch dü`s, so bfiehl ma(mir), zue da z kumme uf fem Wassa.

²⁹ Un na(er) het gsait: Kumm her! Un Petrus schtiegt üs däm Boot un goht uf fem Wassa un kummt uf Jesus zue.

³⁰ Als sa(er) aba d schtarke Wind gsäh het, vuschrekt er un fangt a z sinke un brellt: Herr, hilf ma!

³¹ Jesus aba schtreckt gli druf d Hand üs un packt nen un het gsait zue nem: Dü Kleigläubiga, wurum hesch dü zwiefelt?

³² Un sie schtiege ins Boot, un dr Wind legt sich.

³³ De aba im Boot ware, flege vor rem ane un hän gsait: Dü bisch wirklich Gottes Bue!

Kranki in Genezareth

(Mk 6,53-56)

³⁴ Un sie fahre niba un kumme ans Land in Genezareth.

³⁵ Un als de Lit an däm Platz Jesus erkenne, schickte sie d Botschaft ringsum in des ganze Land un bringe alli Kranke zue nem

³⁶ un bitt nen, daß sie nur d Saum vu sinem Gwand (Häß) berihre derfte. Un alli, de nen berihrt hän, wäre gsund