Mateus 18

D Jinger

(Mk 9,33-37; Lk 9,46-48)

¹ Zue dselbe Schtund kumme d Jinger zue Jesus un froge: Wer isch dr Greschte im Himmelrich?

² Jesus reft ä Kind zue sich un schtellt`s midde unda sie

³ un het gsait: Gwiß, i(ich) sag äich: Wenn ihr nit umkehrt un sin we d Kinda, so wäre ihr nit ins Himmelrich kumme.

⁴ Wer drno sich selbscht niedrig macht un wird we des Kind, der isch dr Greschte im Himmelrich.

⁵ Un wer ä Kind ufnimmt in minem Name, der nimmt mich uf.

Warnig vor Vuführig zum Wäggoh

(Mk 9,42-47; Lk 17,1.2)

⁶ Wer aba eins vu däne Kliene, de an mi glaube, zum Wäggoh vufihrt, fir den wär`s bessa, daß ä Mihlischtei an si Hals ghängt wird un na(er) ersäuft wird im Meer, wo`s am defschte isch.

⁷ Mai dir Welt dr Vusöhrige wägä! S mehn jo Vusöhrige kumme; doch mai däm Mensche, der zum Wäggoh vufihrt!

⁸ Wenn aba di Hand odr di Foeß dich zum Wäggoh vufihrt, so hau sie ab un wirf sie vu da. S isch bessa fir di, daß dü lahm odr vukrippelt zum Läbä igohsch, als daß dü zwei Händ(Pfode) odr zwei Feß hesch un wirsch ins ewige Fiir gworfe.

⁹ Un wenn dich di Aug zum Wäggoh vufihrt, reißes üs un wirf's vu da. S isch bessa fir di, daß dü einäugig zum Läbä igohsch, als daß dü zwei Auge hesch un wirsch ins helle Fiir gworfe.

Vum vulorene Schof

(Lk 15,4-7)

¹⁰

¹¹ Luege zue, daß ihr nit eines vu däne Kliene vuachtet. Denn i(ich) sag äich: Ihri Engel im Himmel sähn alliziit d Gsicht(Visasch) vu minem Vada (Babbe) im Himmel. "Denn dr Menschebue isch kumme, selig zue mache, was vulore isch."

¹² Was meinet ihr? Wenn ä Mensch hundat Schof het un eins vu däne doet sich vuirre: losst er nit de nineninzig uf d Berge, goht hi un suecht des vuirrte?

¹³ Un wenn`s bassiert, daß er's findet, gwiß, i(ich) sag äich: er fräit sich doriba me als iba de nineninzig, de sich nit vuirrt hän.

¹⁴ So isch's au nit dr Wille bi äirem Vada (Babbe) im Himmel, daß au nur eins vu däne Kliene vulore wäre.

¹⁵ Sindigt aba di Brueda an dir, so gang hi un wies nen zrecht zwische dir un nem ällei. Härt er uf di, so hesch dü di Brueda gwunne.

¹⁶ Härt er nit uf di, so nimm noh eina odr zwei zue da, dmit jedi Sach durch`s Mul (Gosch) vu zwei odr dräi Ziige bschtätigt wird.

¹⁷ Härt er uf di nit, so sag`s dr Gmeinde. Härt er au uf d Gmeinde nit, so isch scha(er) fir di we ä Heide un Zöllna.

¹⁸ Gwiß, i(ich) sag äich: Was ihr uf Erde binden den, soll au im Himmel bunde si, un was ihr uf Erde löse den, soll au im Himmel glest si.

¹⁹ Gwiß, i(ich) sag äich au: Wenn zwei unda äich eins wäre uf Erde, worum sie bitte den, so soll`s ne widafahre vu minem Vada (Babbe) im Himmel.

²⁰ Denn wo zwei odr dräi vusammelt sin in minem Name, do bi i(ich) midde unda ne.

Vu dr Vugebig

²¹ Do kunnt Petrus zue nem un het gfrogt: Herr, we me(oft) mueß i(ich) denn minem Brueda, der an ma(mir) sindigt, vuge? Längt`s siebemol?

²² Jesus het gsait zue nem: Ich sag dir: nit siebemol, sundern siebzigmol siebemol.

²³ Drum glicht s Himmelrich nem Kenig, dr mit sinene Knecht abrechne wot.

²⁴ Un als sa(er) afangt abzrechne, isch eina vor ren brocht, der war nem zehndusig Zentna Silba schuldig.

²⁵ Do er's drno nit zahle ka, bpfiehlt dr Herr, den un si Wieb un sini Kinda un alles, was sa het, z vukaufe un dmit z zahle.

²⁶ Do flegt nem dr Knecht vor d Feß un fleht nen a un het gsait: Ha Geduld mit ma(mir); i(ich) will dir alles zahle.

²⁷ Do het dr Herr Erbarme mit däm Knecht un losst nen fräi, un d Schuld losst er nem au.

²⁸ Do goht dr Knecht üsä un trift eina vu sinene Mitknecht, der war nem hundat Silbagrosche schuldig; un na(er) packt un würgt nen un het gsait: Zahl, was dü ma(mir) schuldig bisch!

²⁹ Do flegt si Mitknecht ane un bittet nen un het gsait: Ha Geduld mit ma(mir); i(ich) will dir's zahle.

³⁰ Er wot aba nit, sundern goht hi un wirft nen ins Gfängnis (Loch), bis sa(er) vugeldet (heimzahlt) het, was sa(er) schuldig war.

³¹ Als aba sini Mitknechte des sähn, wäre sie arg trurig un kumme un bringe bi ihrem Herrn alles vor, was sich begebe het.

³² Do forderet nen si Herr vor sich un het gsait zue nem: Dü bese Knecht! Was isch mit Dir di ganzi Schuld ha i(ich) dir erlosse, wel dü mi gfrogt hesch;

³³ hättesch dü di do nit au erbarme solle iba di Mitknecht, we i(ich) mi iba di erbarmt ha?

³⁴ Un si Herr isch zornig un ibaantwortet nen d Peiniger, bis er alles vugeldet (heimzahlt) het, was sa(er) nem schuldig war.

³⁵ So wird au mi himmlische Vada (Babbe) an äich doe, wenn ihr änanda nit vu Herze vugen, jeda sinem Brueda. CAPTION Vu Ehe, Ehescheidig, Ehelosigkeit /CAPTION