Tito 3

Dr Christ in d Welt

¹ Erinnre sie dra, daß sie dr Gwalt vu d Obrigkeit folgsam un hörig sin, zue allem guete Gschäft parat,

² nemads vuliigne, nit schtriete, gütig sin, alli Sanftmuet bewiese gege alli Mensche.

³ Denn au ma(mir) ware freher unvuschtändig, unfolgsam, sin in Irre gange, ware mancha Luscht un Glüschte dienschtbar un läbte in Bosheit un Näid, ware vuhaßt un haßte uns(us) undaänanda.

⁴ Als aba erschiene isch de Freundlichkeit un Menscheliebe Gottes, unsares Heilands,

⁵ macht da(er) uns(us) selig – nit um d Werke vu d Grechtigkeit wille, de ma(mir) doe hän, sundern noh sinere Barmherzigkeit – durch des Bad vu d Wiedageburt un Ernaiarig im heilige Geischt,

⁶ de na(er) iba uns(us) viel üsgosse het durch Jesus Chrischtus, unsren Heiland,

⁷ dmit ma(mir), durch sini Gnade Grecht wore, Erbe vum ewige Läbä däte noh unsri Hoffnig.

⁸ Des isch gwißlig wohr.

Und i(ich) will, daß dü des mit Ernscht lehrsch, dmit alli, de zum Glaube an Gott kumme sin, druf üs sin, sich mit guete Werke vorzdoe. Des isch guet un nitzt d Mensche.

⁹ Vu dumme Froge aba, vu Gschlechtsregischter, vu Zank un Händel iba des Gsetz halt di wiet wäg; denn sie sin unnitz un nichtig.

¹⁰ Ä ketzerische Mensch meid, wenn na(er) eimol un noh ämol ermahnt isch,

¹¹ un wisse, daß ä solcha ganz vukehrt isch un sindigt un sich selbscht dmit des Urdeil sait.

Ufträg un Greß

¹² Wenn i(ich) Artemas odr Tychikus zue dir schicke wäre, so kumm schnell zue ma(mir) noh Nikopolis; denn i(ich) ha bschlosse, dert d Winta iba z bliebe.

¹³ Zenas, d Rechtsglehrte, un Apollos rüscht guet üs zue d Reise, dmit ne nigs fehlt.

¹⁴ Loß aba au di Unsre lerne, sich vorzdoe mit guete Werke, wo sie nedig sin, dmit sie kei fruchtloses Läbä fihre.

¹⁵ S greße di alli, de bi ma(mir) sin. Greß alli, de uns(us) leb(lieb) hän im Glaube. Di Gnade isch mit äich ällei!