2 Samuel 16

¹ Cumque David transisset paululum montis verticem, apparuit Siba puer Miphiboseth in occursum ejus, cum duobus asinis, qui onerati erant ducentis panibus, et centum alligaturis uv pass, et centum massis palatharum, et utre vini.

² Et dixit rex Sib : Quid sibi volunt hc ? Responditque Siba : Asini, domesticis regis ut sedeant : panes et palath ad vescendum pueris tuis : vinum autem ut bibat siquis defecerit in deserto.

³ Et ait rex : Ubi est filius domini tui ? Responditque Siba regi : Remansit in Jerusalem, dicens : Hodie restituet mihi domus Isral regnum patris mei.

⁴ Et ait rex Sib : Tua sint omnia qu fuerunt Miphiboseth. Dixitque Siba : Oro ut inveniam gratiam coram te, domine mi rex.

⁵ Venit ergo rex David usque Bahurim : et ecce egrediebatur inde vir de cognatione domus Saul, nomine Semei, filius Gera : procedebatque egrediens, et maledicebat,

⁶ mittebatque lapides contra David et contra universos servos regis David : omnis autem populus, et universi bellatores, a dextro et a sinistro latere regis incedebant.

⁷ Ita autem loquebatur Semei cum malediceret regi : Egredere, egredere, vir sanguinum, et vir Belial.

⁸ Reddidit tibi Dominus universum sanguinem domus Saul : quoniam invasisti regnum pro eo, et dedit Dominus regnum in manu Absalom filii tui : et ecce premunt te mala tua, quoniam vir sanguinum es.

⁹ Dixit autem Abisai filius Sarvi regi : Quare maledicit canis hic mortuus domino meo regi ? vadam, et amputabo caput ejus.

¹⁰ Et ait rex : Quid mihi et vobis est, filii Sarvi ? dimittite eum, ut maledicat : Dominus enim prcepit ei ut malediceret David : et quis est qui audeat dicere quare sic fecerit ?

¹¹ Et ait rex Abisai, et universis servis suis : Ecce filius meus qui egressus est de utero meo, qurit animam meam : quanto magis nunc filius Jemini ? Dimittite eum ut maledicat juxta prceptum Domini :

¹² si forte respiciat Dominus afflictionem meam, et reddat mihi Dominus bonum pro maledictione hac hodierna.

¹³ Ambulabat itaque David et socii ejus per viam cum eo. Semei autem per jugum montis ex latere contra illum gradiebatur, maledicens, et mittens lapides adversum eum, terramque spargens.

¹⁴ Venit itaque rex, et universus populus cum eo lassus, et refocillati sunt ibi.

¹⁵ Absalom autem et omnis populus ejus ingressi sunt Jerusalem, sed et Achitophel cum eo.

¹⁶ Cum autem venisset Chusai Arachites amicus David ad Absalom, locutus est ad eum : Salve rex, salve rex.

¹⁷ Ad quem Absalom : Hc est, inquit, gratia tua ad amicum tuum ? quare non ivisti cum amico tuo ?

¹⁸ Responditque Chusai ad Absalom : Nequaquam : quia illius ero, quem elegit Dominus, et omnis hic populus, et universus Isral : et cum eo manebo.

¹⁹ Sed ut et hoc inferam, cui ego serviturus sum ? nonne filio regis ? Sicut parui patri tuo, ita parebo et tibi.

²⁰ Dixit autem Absalom ad Achitophel : Inite consilium quid agere debeamus.

²¹ Et ait Achitophel ad Absalom : Ingredere ad concubinas patris tui, quas dimisit ad custodiendam domum : ut cum audierit omnis Isral quod fdaveris patrem tuum, roborentur tecum manus eorum.

²² Tetenderunt ergo Absalom tabernaculum in solario, ingressusque est ad concubinas patris sui coram universo Isral.

²³ Consilium autem Achitophel quod dabat in diebus illis, quasi si quis consuleret Deum : sic erat omne consilium Achitophel, et cum esset cum David, et cum esset cum Absalom.